Tele-converters in het algemeen, waaronder die van Tamron zelf, zijn vooral bedoeld voor gebruik met objectieven met een vaste brandpuntsafstand en lichtsterke professionele objectieven. Bijvoorbeeld een Tamron SP 70-200mm G2 zoom met F/2.8 over het gehele bereik of een Tamron SP 90mm F/2.8 macro.
Als er extra lenselementen in een optisch systeem worden aangebracht, zoals bij het gebruik van een tele-converter, wordt de beeldkwaliteit van het hele systeem negatief beïnvloed. Omdat de beeldkwaliteit van een megazoom al wat minder is dan die van een professionele Tamron SP objectief, kan de uiteindelijke scherpte met de teleconverter een stuk minder zijn dan een foto zonder een teleconverter.
Bij gebruik van een teleconverter komt er minder licht in de lens.
Bij een 1,4x converter verlies je één stop en bij een 2x converter twee stops. Voor een goede werking van de camera zijn objectieven met een f-waarde van minimaal 4,0 nodig voor gebruik met een teleconverter. Dit is zo omdat de meeste camera's alleen een goed autofocus kunnen leveren met een diafragma tot F/5.6 of sommige modellen camera's tot F/8.0. Het gecombineerde diafragma van een objectief + teleconverter mag dan niet langzamer zijn dan dit. Een Tamron 18-400mm met max F/6.3 bij 400mm krijgt bij gebruik van een teleconverter dus een effectieve F-waarde van F/9.0 en zelfs F/13. De camera kan dan alleen worden gebruikt in de handmatige scherpstelmodus!
ps
Bij sommige cameramerken en -modellen die de "Live View"-modus gebruiken, zal dit enige winst opleveren, omdat deze manier van scherpstellen minder licht nodig heeft.